خودرو، به عنوان وسیله‌ای اختراع شد که زندگی را برای ما راحت‌تر کند و به آن سرعت ببخشد، اما چه کسی می‌تواند منکر این باشد که تاثیر آن روی زندگی ما بسیار فراتر از این حرف‌ها رفته است. ماشین برای ما سرعت به ارمغان آورد و سرعت هم همیشه القاگر یک هیجان بی‌بدیل است. هنوز هم که هنوز است استفاده از تعقیب و گریزهای خودرویی در فیلم‌ها یکی از معمول‌ترین شیوه‌ها در انتقال هیجان به مخاطب است. ما به ماشین‌ها جان بخشیدیم، سینمای مخصوص خودروها را ساختیم، برای‌شان شخصیت قائل شدیم و با آن‌ها زندگی کردیم. همه ما وقتی بچه بودیم با کلی غر زدن و گریه از پدر خود خواسته‌ایم که حتی چند ثانیه هم که شده ما را روی صندلی راننده بنشاند تا فرمان را بچرخانیم و این حس وسوسه‌کننده و جذاب رانندگی را زودتر از آنچه که باید، تجربه کنیم. همه این‌ها بیانگر آن است که چه بخواهیم و چه نخواهیم برخی پدیده‌ها حضور غیرقابل انکاری در زندگی ما دارند و نفوذ آن‌ها به هنر و سینما و بازی هم اجتناب‌ناپذیر است و ماشین هم یکی از همین‌ها است. شاید نتوانیم هیجان ناشی از شتاب سرسام‌آور یک نیسان جی‌تی‌آر را در دنیای واقعی تجربه کنیم، شاید نشود که فرار کردن از دست پلیس و دریفت زدن در گردنه‌های یک جاده کوهستانی را به یکی از خاطرات زندگی واقعی خود تبدیل کنیم، اما هنوز هم راهی برای تخلیه هیجان سرشار وجود دارد. هنوز هم در دست گرفتن دسته و کنترل کردن ماشین رویاهایمان در 

Need For Speed دلچسب‌ترین رانندگی ممکن برای ما است.